26 apr 2009

Lezen en schrijven begint bij Sesamstraat

Het programma Sesamstraat is in 1969 bedacht door de Amerikaan Jim Henson. Doel was een programma met voorschoolse educatie, gericht op kleuters en het moest luchtig, vrolijk en aansprekend zijn. Plaats van handeling: Sesamstraat, een prachtstraat waarin mensen van verschillende achtergronden vreedzaam met elkaar samenleven. Korte sketches met kleine spanningsbogen, veel humor, karakters met ieder hun eigenaardigheden, sociale thema's op kniehoogte en iedere aflevering een letter en een cijfer centraal.

Sinds 1976 is het ook in Nederland te zien, in een aangepaste Nederlandse versie. Het programma werd lange tijd uitgezonden om half zeven, een ideale tijd voor kinderen zo vlak voor het naar bed gaan. Om de een of andere reden vonden de bobo's van de publieke omroep dat half zes een betere tijd was voor deze doelgroep en dus werd het programma verplaatst.

Aart Staartjes, meneer Aart in de Nederlandse Sesamstraat, is een actie begonnen om Sesamstraat weer om half zeven op de buis te krijgen. Er is een website (http://www.sesamstraatnaarhalfzeven.nl/) waar je je steun aan deze actie kunt betuigen en een speciale Sesamstraatactiehyves. Hoewel de virtuele handtekeningen al zijn aangeboden, loopt de actie nog steeds door. Omroepbobo Timmer gaf bij het aanbieden van die handtekeningen een mogelijke oplossing op een nieuw kinderkanaal: Z@ppelin 24, maar het is onduidelijk wanneer en of dat kanaal er komt.

Een vast onderdeel van het programma is het kennismaken met letters. Elke aflevering staat een andere letter in de schijnwerper. Hieronder twee van die letterfilmpjes: een Nederlandse W en een Engelse Y.





8 apr 2009

Een modern sprookje

Lang, heel lang geleden, in een land niet eens zo ver hier vandaan, ontstond het sprookje van Roodkapje. Een oud volksverhaal waar je alleen naar kon luisteren, lezen ging niet, want niemand had het ooit opgeschreven.

Eind zeventiende eeuw was Charles Perrault de eerste (?) die dit sprookje op schrift vastlegde. In zijn versie liep het gruwelijk af: Roodkapje en haar grootmoeder werden opgevreten en: einde verhaal. De gebroeders Grimm schreven in de tweede helft van de achttiende eeuw een versie waarin zowel Roodkapje als de grootmoeder levend het eind haalden door de adequate acties van een jager. In de jaren zeventig van de vorige eeuw verschenen er versies waarin vooral veel gepraat werd en waarin de boze wolf soms tot inkeer kwam, of waarin hij aangaf zélf slachtoffer te zijn van een liefdeloze opvoeding. Iedere tijd en iedere cultuur kent zo zijn eigen Roodkapjeversie.

Op videokanaal zie.nl vond ik een hedendaagse versie: Roodkapje in het informatietijdperk. Leuk om te zien. Het filmpje is gemaakt door Tomas Nilssons, een Zweedse driëntwintigjarige student grafisch design. Kijk en oordeel zelf.


5 apr 2009

Presentatie web 2.0-project

Afgelopen donderdag was er bij ROC Tilburg de tweejaarlijkse onderwijsconferentie 'De Parade'. Doel van deze conferentie is elkaar inspireren en ervaringen uit te wisselen. Er waren lezingen en workshops door en voor collega's. Mijn collega Joël de Bruijn blogde al tijdens de conferentie over de door hem gevolgde presentaties en workshops (zie hier en hier en hier).

Samen met mijn collega Jos Titulaer mocht ik het onlangs afgeronde project Samenwebdebaas presenteren. In dat kennisnetproject hebben docenten en studenten van de school voor onderwijsassistenten gewerkt met verschillende web 2.0-toepassingen in het onderwijs. Dit alles in het kader van het MBO-actieplan Verbonden met ICT. Samenwebdebaas had een eigen projectweblog. Het eindverslag is hier te lezen. Doel van deze workshop was verslag doen, maar ook: anderen inspireren en mogelijkheden laten zien.



Ik had een lage opkomst bij onze workshop verwacht (ICT en onderwijs is niet echt 'hot' binnen ons ROC), maar tot mijn verrassing bleek ruim voor de aanvangstijd onze workshop 'vol' te zitten met vijfendertig collega's. Niet alleen uit die grote aanwezigheid, maar ook uit de vragen die gesteld werden, bleek dat veel docenten kansen zien in de inzet van deze tools in hun onderwijs.

Uit de reacties bleek dat vooral de inzet van weblogs voor BPV-verslagen en het gebruik van googledocs aansloeg. Enkele docenten gaven aan dat ook zij dit in hun onderwijs in willen gaan zetten vanwege de laagdrempeligheid en de vele mogelijkheden die het biedt. 'Minder afhankelijk zijn van de IT-dienst voor installatie van programma's' werd door velen gezien als een groot voordeel van de verschillende web 2.0-tools.

Tot slot kregen we de vraag of we een vinklijstje hadden waarin we web 2.0-toepassingen naast de mogelijkheden van onze ELO Blackboard wilden zetten. Op dat moment heb ik gezegd dat dat zo eenvoudig niet is en dat het maar de vraag is of zo'n vinklijst zo zinnig is. Wel kan ik de voordelen van de verschillende toepassingen geven en ook wat nadelen noemen. In onze presentatie worden enkele van die voordelen genoemd. Is er emand die wel zo'n 'vinklijstje' heeft? Of wordt dat appels (of misschien wel apples) met peren vergelijken?