Goed in Nederlands

Onderstaand filmpje is leuk om een les over stijlfouten mee te beginnen. Wellicht is het nodig om er een les over vooroordelen achteraan te plakken ;-).

Exploderende iPhones?

In de vakantie heb ik mezelf beloond met een Iphone. Een fantastisch apparaat. Flink wat pod- en vodcasten erop gezet, spelletjes, navigatiesysteem, OV-reiswijzer en andere apps. Dit jaar ga ik voor het eerst proberen om mijn papierenagenda volledig te vervangen door een digitale op de iPhone en op mijn laptop. Schitterende gadget zo'n telefoon en je kunt er nog mee bellen ook ;-). Al veel plezier van gehad.

Totdat ik in de media las dat er gedoe is rondom spontaan in brand vliegende en exploderende iPhones. Zie bijv. dit bericht en dit bericht. Broodje aap? Doelgerichte sabotageacties van concurrenten?

De berichten doen me sterk denken aan de Exota-affaire. uit mijn jeugd. Voor degenen die Exota niet kennen: dat was een limonademerk in de jaren zestig. Het werd zéér veel verkocht. Tot het moment dat ombudsman Marcel van Dam in zijn tv-programma een filmpje liet zien van een spontaan exploderende Exotafles: een enorme knal en met kracht rondvliegende glassplinters. Er was al een slachtoffer met oogletsel. Van Dam deed een oproep aan de kijkers om meer incidenten te melden. Dat gebeurde. Het filmpje werd keer op keer herhaald in het programma. De impact was groot. Ik kan me nog herinneren dat ik heel behoedzaam omging met Exotaflessen en ik was niet de enige. Mensen behandelden de flessen als net uitgegraven projectielen uit WO II. Dat is niet leuk limonade kopen of inschenken. Het duurde dan ook niet lang of Exota werd nauwelijks meer verkocht en het merk verdween uiteindelijk van de markt. Voor het hele verhaal zie hier.

Jaren later werd bekend dat in het filmpje (dat door TNO in scène was gezet) helemaal geen Exotafles te zien was geweest, maar een sherryfles die met een kogel geramd werd. TNO had de opdracht gekregen te laten zien HOE een fles ontplofte, niet de opdracht om te onderzoeken hoe het met de Exota-ontploffingen zat. Maar dat werd tijdens de uitzendingen niet erbij verteld. Het filmpje is achteraf beschouwd een succesvolle antipropaganda geweest.

Mijn familie heeft me deze vakantie geplaagd met sisgeluiden die vooraf zouden gaan aan een Iphone-explosie of ontbranding. En steeds schrok ik me rot. Ik hoop dat het onderzoek dat de EU heeft aangekondigd én het feit dat Apple nu zelf wil meewerken aan zo’n onderzoek ertoe leidt dat deze verhalen óf ontkracht worden óf dat er stappen ondernomen worden om de mogelijke productiefout in de iPhone te herstellen. Maar ik hoop natuurlijk dat het een HOAX is en dat ik weer volop kan genieten van mijn Iphone.

Weg

Vanaf 1 september heb ik een nieuwe baan als docent Nederlands bij het Theresialyceum in Tilburg. Ik heb er ontzettend veel zin in. Nieuwe collega's, nieuwe werkplek, nieuwe onderwijssoort. Een nieuwe weg ga ik bewandelen en dus ga ik weg uit het BVE-veld, maar niet uit het onderwijs. Vreemd is dat wel hoor, weggaan op een nieuwe weg.

Dag, dag docenten van het ROC Tilburg met en voor wie ik zo vurig heb gewerkt om méér gebruik te maken van ICT in het onderwijs. Dag docenten van het VAVO bij wie ik me het afgelopen jaar zó welkom heb gevoeld en met wie ik fantastisch heb samengewerkt. Dag trainers van het Centrum voor Onderwijs en ICT met wie ik cursussen schreef, e-learningscursussen gaf aan docenten en vooral heel veel rondsnuffelde in netwerken, op conferenties en op internet naar mogelijkheden om het onderwijs beter, effectiever en interessanter te maken. Dag studenten van het ROC die van mij onderwijs mochten 'genieten', ik heb ook van jullie genoten! Dag directeuren van de scholen van het ROC, met wie ik afspraken maakte over professionalisering van hun docenten of snode plannen smeedde om binnen een grote organisatie als het ROC, tóch zaken voor elkaar te krijgen. Dag College van Bestuur, die helemaal niet op zo'n heel grote afstand bleken te zitten als velen uit het primaire proces denken. Dag mensen van Kennisnet met wie ik de afgelopen jaren heb samengewerkt in projecten als Grassroots, Samen Web De Baas, ambassadeurs MBO. Dag ambassadeurs BVE, zowel de groene als de grijze. Dag, dag allemaal, het ga jullie goed.

Natuurlijk blijf ik nog steeds bloggen, maar dit weblog zal een iets andere wending krijgen. Méér over het vak Nederlands, méér over literatuur, méér over het voortgezet onderwijs, niet meer over de BVE, maar nog wel steeds over kunst, web 2.0, over Tilburg, en andere dingen die mij bezighouden.

Nederlandse teksten in Engelstalige liedjes

Als je nu op een terrasje zit in Toscane, de Provence, de Alpen, of misschien wel op de Tilburgse kermis, dan kan het je gebeuren dat je in een Engelstalig liedje plots Nederlandse zinnen meent te horen. Zo lijkt Michael Jackson te zingen over 'Mama Appelsap', Youssou n'Dour over 'Koeman die alle dingen omgooit' en klaagt Tina Turner over haar spillebenen.

Mama Appelsap heet dit verschijnsel, naar een radioprogramma van BNN waarin programmamaker Timur deze vondsten verzamelt met de hulp van luisteraars. Het is inmiddels een hele hype geworden. Er is een audiolijst met verzamelde zinnen, er zijn verschillende Youtubefilmpjes, er is een speciale website. Een hele hoop vrolijke onzin.

Hieronder mijn favoriet:

Weer een dichter dood

Simon Vinkenoog is dood. Hij is net geen éénentachtig jaar geworden. Hij stierf een zachte dood en waarschijnlijk is hem veel leed (ten gevolge van een hersenbloeding en een beenamputatie) bespaard gebleven.

Er is een online condoleanceregister voor hem geopend. Enkele opmerkingen daar typeren Vinkenoog:
- Zweef Zacht Zimon!
- met een been buiten het graf...
- Dag lief voorbeeld van me, ambassadeur en boegbeeld van de hippietijd.

In mijn fotoalbum vond ik enkele foto's van hem uit de jaren Tachtig. Ze zijn gemaakt tijdens een Zestiger Jaren evenement op de Korte Heuvel in Tilburg. Simon Vinkenoog is te zien met Johny van Doorn (Johny The Selfkicker) en zijn vrouw Edith Ringnalda. Plaatselijke dorpsgek 'Rooie Stien' (inmiddels ook overleden) pikte tijdens het evenement de microfoon en weigerde die terug te geven aan Vinkenoog omdat ze beweerde beter te kunnen dichten dan hij. Simon kon daar hartelijk om lachen.

Een probleem laten escaleren

‘We moeten dit probleem maar laten escaleren' hoorde ik onlangs een IT-er zeggen. Ik geloofde mijn oren niet. Iemand die bewust aanstuurt op de escalatie van een probleem? Hoe kun je zo bot zijn? Maar omdat de kwestie waar het om ging uiterst technisch was en ik de inhoud van het technische probleem maar ten dele kon bevatten, hield ik tijdens die vergadering maar mijn mond.

Na de bijeenkomst sprak ik hem persoonlijk hierop aan. “Hoezo escaleren? Staan die IT-diensten dan voortaan zo ver af van het primaire proces? Weet je wel wat de consequenties hiervan zijn op de werkvloer? In wat voor puinhoop die mensen dan moeten werken? Ik snap dat het soms nodig is om iets uit de hand te laten lopen om een beweging in gang te zetten, maar hoe dienstbaar ben je nog als dienst als je dat over de hoofden van de mensen op de werkvloer…”.

Hij onderbrak mij met een schaterlach, waarop ik hem stomverbaasd aankeek. Behoedzaam legde hij mij uit dat ‘een probleem laten escaleren’ voor IT-ers iets anders betekent dan voor ‘gewone mensen’. Gewone mensen vatten escaleren op als: iets uit de hand laten lopen, of zoals Van Dale zegt: ‘van stap tot stap ernstiger worden van een conflictsituatie, waardoor een toestand ontstaat waaruit je niet meer terugkan’. Maar in ITIL-termen (een procedureboek voor IT-ers) is escaleren:

Wanneer een incident niet binnen de gestelde tijd kan worden opgelost, dienen maatregelen genomen te worden om de incident afhandeling te bespoedigen. Het inzetten van meer personen of van personen met meer specialistische kennis is dan een mogelijkheid. Dit wordt Escalatie genoemd (zie ITIL-essentials).

Het was dus helemaal niet zo’n werkvloeronvriendelijke actie die hij had voorgesteld. Hij had slechts voorgesteld meer mensen in te zetten met meer specialistische kennis om het probleem sneller op te lossen. Pas toen begreep ik zijn schaterlach.

Maar 'escaleren' met als betekenis op een hoger plan trekken? Nooit van gehoord. In Van Dale vind ik deze betekenis niet terug en ook op internet vind je escaleren alleen op ITIL-sites terug met die betekenis.

Rare jongens die IT-ers, maar uiteindelijk toch veel dienstbaar dan ik gedacht had.

Laptops in het onderwijs

Tijdens de kennisnetambassadeursbijeenkomst afgelopen vrijdag waren er verschillende presentaties over laptopprojecten in het onderwijs. Veel ROC's hebben inmiddels de beschikking over een draadloos netwerk, de volgende stap in de ontwikkeling is het maken van een goed laptopplan. Op mijn ROC zijn we helaas nog niet zover. Onze werkgroep contactpersonen Onderwijs & ICT zette eerder de argumenten voor een draadloos netwerk op een rij (zie dit document), maar verder dan een pilot op één van onze scholen is het nog niet gekomen. Aan stap 2: een laptopplan zijn wij dus nog niet toe. Maar het kan nooit kwaad je te verdiepen in stap 2 als stap 1 de grond nog niet bereikt heeft.


Laptops for all
Joop van Schie gaf een schets van het project 'Laptops for all, invoering van mobiele werkstations' bij het Albeda. Laptops maken het mogelijk dat studenten op meerdere plekken in het gebouw kunnen werken met een computer. Ze bieden op die manier mogelijkheden om flexibeler onderwijs in te richten. Elk lokaal kan zomaar een computerlokaal worden en bij mooi weer kunnen zelfs de buitenruimtes als extra vierkante meters toegevoegd worden.

De problemen die zich daarbij voordeden: technologisch: op veel plekken ontstaat snoerenspaghetti, maar wat veel erger is: de stoppen knallen door als meer dan twee laptops op één contactpunt worden aangesloten. In een 'vast' computerlokaal is met de stroomvoorziening rekening gehouden, maar een gewone lesruimte heeft meestal niet de mogelijkheid om zoveel machines tegelijk van stroom te voorzien.

Onderwijskundig: bij het invoeren van meer mobiel leren moet je docenten goed begeleiden in hoe ze hun didactisch repertoire kunnen aanpassen. Tijd en ruimte organiseren om docenten hierover met elkaar te laten sparren en naar mogelijkheden te laten zoeken, bleek goed te werken. Een andere ontdekking was dat de combinatie van laptoponderwijs met een digitaal bord in de praktijk goed blijkt te werken.

Organisatorisch: waar laat je leerlingen laptops opbergen? Speciale kluisjes? Hoe regel je de aanschaf? Laat je studenten vrij, geef je een advies, of ga je zelf in zee met een leverancier? Van wie zijn de laptops en mag je er zo maar SLIM-licenties op laten zetten? Over deze en andere kwesties werd van mening gewisseld met de zaal.


Digilessen VO
Herman Rigter, directeur ICT van enkele VO scholen, hield een presentatie over laptopklassen en het maken van digitale content binnen zijn scholen. Hoewel de situatie in het VO anders is dan in het MBO (denk bijv. aan het debacle van de 'gratis' schoolboeken), waren er veel overeenkomsten. Hij benadrukte het belang van planmatig werken én het belang van een onderwijskundige visie als onderlegger voor innovaties. Als handvat bij ICT-ontwikkeling adviseerde hij de vierinbalansmonitor.

Tot slot. Onderstaand filmpje geeft een beeld van het onderwijs op een van de scholen waar Herman Rigter werkt.