Gisteren de foto's, vandaag mijn verslag. Jef van de Hurk schreef gisteren al over zijn bevindingen. Wat hij over Wim Veen schrijft: daar sluit ik me volledig bij aan. Het verhaal van Veen ken ik inmiddels, al enkele keren eerder zag ik deze presentatie, maar voor veel ouders heeft hij een inspirerend en nieuw verhaal te vertellen. Mijn partner en collega-ouder van onze zoon, die ik had weten te verleiden mee te gaan naar deze conferentie, bevestigt dat.
Ronde tafelgesprek
In de eerste ronde was ik bij het rondetafelgesprek met Coen Free, Rob Kraakman, Wim Veen, enkele ouder/docenten, ouder/schoolmanager, ouder/operator, ouder/ondernemer, en enkele onderwijsgenieters: jongeren. Eén van de jongeren vroeg of je nu echt zo veel kunt leren van games en of al dat geweld nodig is. Veen verwees naar Marc Prensky die een boek schreef 'Don't bother me mom, I'm learning' . Ook verwees hij naar Shell die op dit moment een spel laat ontwerpen waarmee procesoperators geschoold kunnen worden. M.b.v. dit spel kunnen operators oefenen in een gesimuleerde praktijk waardoor later inschattingsfouten mogelijk voorkomen kunnen worden. De ouder/operator toonde bijzondere belangstelling en vroeg of hij op de hoogte gehouden kon worden. Helaas: het spel wordt ontwikkeld door Shell en niet voor de grote markt.
Ik bracht in dat ik op de school van mijn zoon merkte dat veel docenten helemaal niet zo digitaal vaardig waren, het belang niet inzagen van andere vormen van leren en amper gebruik maakte van de ELO die voor veel geld is aangeschaft. De goede docenten niet te na gesproken natuurlijk. Ouder/ondernemer antwoordde dat dat in het bedrijfsleven geen issue is: gewoon dwingen tot bijscholing, onderdeel van je werk. Doe je dat niet: dan kun je vertrekken. Kraakman erkende het probleem, maar zei dat hij geloofde dat enthousiasmeren en positieve benadering in deze meer helpt dan dwang. Coen Free bevestigde dit met resultaten uit onderzoek: door druk op docenten uit te oefenen, daalt het aantal 'believers' en stijgt het aantal 'haters' binnen een organisatie. Ouder/schoolmanager hield daarna een lange monoloog waarin hij zich o.a. negatief uitliet over sommige ouders. Toen ik daar op reageerde, stelde hij dat ik selectief luisterde. Pedant mannetje was het (zo dat ben ik kwijt). Ouder/docent reageerde dat ze baalde dat het onderwijs door dit soort opmerkingen in een kwaad daglicht werd gezet en dat we moesten proberen het onderwijs positiever te benaderen. Tuurlijk moet dat, maar je mag als ouder toch ook wel iets zeggen over je negatieve ervaringen?
Free stelde dat docenten vroeger maar drie oercompetenties hoefden te hebben: vakbekwaam zijn, boeiend kunnen vertellen, orde kunnen houden. Maar voor de veranderende doelgroep en de veranderende maatschappij moeten docenten zich nieuwe competenties eigen maken: scheppen van een aantrekkelijke (digitale) leeromgeving, verstand hebben van leerpsychologie. De prikkels voor docenten om zich te bekwamen om hun onderwijs te verbeteren worden door de overheid steeds weggehaald. We zullen meer terug bij de docenten moeten leggen en hen moeten belonen. Free noemde daarbij zelfs heel concreet dat hij zich kon voorstellen dat je goede docenten in schaal 13 of 14 beloont, want zij vormen het hart van het onderwijs. Het is slecht om deze vakbekwame mensen uitsluitend weg te promoveren naar managersposities.
De denkcirkel van de nieuwste school (DNS)
Tom van Kleef van DNS hield een gepassioneerd verhaal over hoe DNS het onderwijs inricht. Kennisverwerving verloopt daar in leergebieden (Humanics, Arts, Science) en aan de hand van competenties (onderzoek doen, communicatie/presentatie, reflecteren, betrouwbaar zijn, omgaan met elkaar). De gebruikte methodiek van DNS is die van de denkcirkel, gebaseerd op Dewey. De Denkcirkel beschrijft de fasen die een leerling doorloopt bij het doen van onderzoek. Het formuleren van een leervraag, presenteren, reflecteren en gebruik maken van ondersteuning zijn voorbeelden van fasen. Binnen de leergemeenschap worden de ideeën en standpunten van het individu geaccepteerd. Door samen te werken komen de leerlingen tot nieuwe standpunten. Door dit authentiek en actief leren zijn leerlingen eigenaar van hun leerproces en blijven ze enthousiast om te leren.
Zijn verhaal werd ondersteund door filmpjes van activiteiten op de nieuwste school. Erg boeiend. Het lijkt alsof iedereen enthousiast is. Ik ken persoonlijke enkele kinderen die op deze school zitten en... zij bevestigen dit verhaal. Ze gaan met plezier naar school, leren graag, weten zich onderdeel van een leergemeenschap en voelen zich thuis.
Nabeschouwing
Free en Kraakman werd tot slot gevraagd of zij de conferentie geslaagd vonden. Ja dus! Voor herhaling vatbaar en dat vonden de ouders in de zaal ook. Wellicht volgend jaar een nieuwe ouderconferentie?
20 apr 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten