20 nov 2008

Inburgering via technologische innovatie


Vandaag bezocht ik deze conferentie in het World Trade Centre (WTC) in Rotterdam. Dagvoorzitter Senay Özdemir merkte op dat de combinatie van een veelal islamitische inburgeringsdoelgroep en het WTC een gewaagde was. Maar het zou goed komen, want in één van de soera's in de Koran staat "Aan kennis heb je niets, als je die niet deelt" en dat was nu nét de bedoeling van deze dag.
En hoewel het marketeersgehalte hoog was en de kosten voor de conferentie sterk aan de prijs, waren er enkele onderdelen die me boeide en die ik graag deel.

Buurtlink
Organisatie Buurtlink ontwikkelde een buurtgerichte social networking site waarop buurtbewoners berichten kunnen lezen of plaatsen voor andere buurtbewoners. 'Buurt' wordt daarbij gedefinieerd als 'een cirkel van zo'n vier kilometer rondom jouw huis. Je voert je postcode in en dan verschijnen berichten uit jouw buurt op je scherm. Een account maken kan ook, maar realiseer je dat vanaf dat moment een googlemapje naast je naam komt te staan met daarbij een prikkertje waar jij woont. En dat is niet handig als je net een bericht gepost hebt dat je een alleenstaande vrouw van 78 bent en dat je van antiek houdt. Toch had nog nooit iemand hier bezwaar tegen gemaakt, stelde Marcel Wickel van Buurtlink.
Achterliggend doel van dit project is de leefbaarheid in buurten te verbeteren en ervoor zorgen dat mensen zich (nog) meer thuis voelen in Nederland. Een verrassend laagdrempelig project en vermoedelijk heel bruikbaar voor inburgering.

Rits je in
Ricardo Makosi, student aan de Qantm- gamedesignopleiding vertelde over het ontwikkeltraject van de door hem ontwikkelde inburgeringsgame. Hij won er in 2007 de IVI-prijs mee.

De directeur van de school voor educatie en inburgering van het ROC Tilburg noemt vaak drie G's die belangrijk zijn bij het succes van innovatieve projecten: docenten moeten volgens hem 'Gemak, Genot en Gewin' ervaren van veranderingen. Als die drie G's ontbreken, is de slaagkans van de innovatie gering. Ook gameontwerper Ricardo hanteerde drie G's als succesfactoren. Om aan te slaan bij jongeren moet een game: 'Grof, Geil en Grappig' zijn. Een klein verschil tussen serious gaming en andere innovatieve projecten? Bij het spelen van Ritsjein ontdekte ik dat het een game is die inderdaad grappig is en soms grof, maar dat geile heb ik niet ontdekt: ik werd virtueel Nederland uitgegooid omdat ik mijn inburgeringsexamen niet in een korte tijd haalde. ;-(
E-readers
Een e-reader is een apparaat ter grootte van een boek waarop je teksten kunt lezen. Het voelt alsof je een boek leest, want de technologie achter het scherm zorgt ervoor dat het heel zacht voor je ogen is. Je kunt kranten lezen via je e-reader. In Nederland is de NRC sinds maart van dit jaar verkrijgbaar in e-readerformaat. Maar je kunt uiteraard ook boeken lezen. In één E-reader kun je zo'n 200 boeken stoppen. Je kunt in die boeken aantekeningen maken, ze laten signeren door de schrijver, de tekst vergroten en meer. Wow, en dan ook nog: nooit meer sjouwen met kilo's boeken op vakantie en die ruimtevretende boekenkast de deur uit, want alles zit toch in mijn e-reader. Ik zou er wel een willen, maar ze zijn nog een beetje duur (rond 360$).

Macha van Dort van TNO deed een onderzoek naar E-readers en de betekenis daarvan voor uitgevers in Nederland. In Amerika zijn e-readers een hype. In Nederland wil het niet zo lukken. Er is nog maar weinig content (slechts 600 titels) voor ons kleine taalgebied en om die reden worden de dragers weinig verkocht. Maar volgens haar breken e-readers over uiterlijk drie jaar ook hier door en gaan papieren boeken de CD's en LP's achterna: langzaamaan verdwijnen omdat ze vervangen worden door digitale varianten. En natuurlijk komen er ook PP-netwerken waarin e-books worden gedeeld. Op kleine schaal gebeurt dit al onder studenten in het Engelse taalgebied.
Uitburgerquiz met i-pod touch

Tot slot was er een uitburgerquiz waarin onze kennis van andere culturen werd getest m.b.v. stemkastjes. Daarmee was een i-pod touch te winnen. Helaas moest ik vóór de prijsuitreiking vertrekken, maar edublogger Mar Gagenstein was zo aardig mijn spelnummer en dat van mijn collega te noteren. Stél dat ik deze game wel heb gewonnen, dan kan Mar voor mij die I-pod touch in ontvangst nemen. Maar als ik nou niets meer van hem hoor en hij plaatst van de week een review blog over de I-pod touch op zijn blog, dan weet ik dat ik vandaag nog meer gedeeld heb.

Geen opmerkingen: